Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού τα reality show καλά κρατούν, όπως άλλωστε και στην Ελλάδα. Η πλατφόρμα Netflix μετά τις τηλεοπτικές σειρές και τις κινηματογραφικές παραγωγές τώρα στρέφεται και στα reality. Ένα από αυτά ονομάζεται Love is Blind (Ο έρωτας είναι τυφλός) στον απόηχο άλλων reality “γνωριμιών” όπως το The Bachelor που γνωρίσαμε και εμείς στη χώρα μας ήτο εξίσου δημοφιλές στις ΗΠΑ Married at First Sight. To Love is Blind βασίζεται στο concept 15 ζευγαριών που γνωρίζονται μόνον εξ ακοής χωρίς να βλέπουν ο ένας τον άλλο και φθάνουν στην τελική φάση με πέντε γάμους. Τα ζευγάρια βλέπονται μόνον όταν έχει ήδη γίνει η πρόταση γάμου και εκεί είναι το κεντρικό σημείο του reality που το διαφοροποιεί από τα άλλα του είδους. Το reality έφτασε σε ακροαματικότητα το 1,5εκ. θεατές στον πρώτο κύκλο.

Όλα αυτά θα ήταν χωρίς ενδιαφέρον για μας αν δεν εμπλέκονταν και φωτογράφοι. Μια ωραία ημέρα λοιπόν, πριν λίγο καιρό, ο αμερικανός φωτογράφος Megan Saul έλαβε ένα email από την παραγωγό εταιρία (Κinetic Connect) του reality Love is Blind, όπου τον καλούσαν σε συνεργασία ως wedding photographer. O φωτογράφος ενδιαφέρθηκε και ρώτησε ποιο ακριβώς θα ήταν το αντικείμενο και ο προϋπολογισμός. Η απάντηση τον σοκάρισε. Θα έπρεπε να αφιερώσει πέντε ημέρες από τον επαγγελματικό του χρόνο …δωρεάν σε αντάλλαγμα “προβολής”.
To μικρόβιο των απαιτήσεων για δωρεάν εργασία έχει φτάσει και στις πλούσιες ΗΠΑ, δυστυχώς. Συχνά με αναίδεια και περιφρόνηση, διάφοροι ζητούν από φωτογράφους να εργαστούν άνευ αμοιβής έναντι διαφήμισης και προβολής. Στο προκείμενο το reality πληρώνει κανονικά τους υπόλοιπους συντελεστές αλλά βλέπει τους φωτογράφους ως αδύνατο κρίκο της αλυσίδας και ως ευκαιρία να μεγιστοποιήσει τα κέρδη. Αν αυτά συμβαίνουν στη Μέκκα της φωτογραφίας τις ΗΠΑ, μας προκαλεί ανατριχίλα η κατάσταση στα καθ ημάς. Αναρωτιόμαστε για παράδειγμα αν ποτέ πληρώθηκαν οι πολύ καλοί φωτογράφοι που εμφανίστηκαν στα shootings του Next Top Model στην Ελλάδα… Άγνωστο…

Εννοείται ότι σε περίπτωση που θα ήθελε κάποιος να μιλήσει, έστω και ανώνυμα, τα μέσα μας, έντυπα και ηλεκτρονικά, είναι πρόθυμα. Το μόνο στο οποίο δεν συναινούμε είναι να συνεχιστεί αυτή η εξωφρενική περιθωριοποίηση της φωτογραφίας σε επίπεδο τζαμπαρίας, επειδή κάποιοι θέλουν και μπορούν να εξουθενώσουν την αξιοπρέπεια του φωτογραφικού επαγγέλματος απαιτώντας τα πάντα και δίνοντας το τίποτε. Στο χέρι των επαγγελματιών είναι να αντιδράσουν…